Παρά την οικονομική δυσπραγία και τον ευτελισμό της αξιοπρέπειας
που βιώνει σήμερα η πλειοψηφία των ελληνικών οικογενειών, παρά την ανήλεη
καταπίεση που ασκεί η κυβέρνηση ακολουθώντας κατά γράμμα τις επιταγές Τρόϊκα
και ΔΝΤ - οι οποίες τεχνηέντως υποκρύπτονται
κάτω από προσποιητές υπερβολικές αξιώσεις ώστε να δημιουργείται η ψευδαίσθηση
της αντιδραστικότητας όσων μας "εκπροσωπούν" - φαίνεται πως η
βασική αρχή που διέπει εδώ και χρόνια τις σκέψεις και τις ενέργειες του Έλληνα
παραμένει αναλλοίωτη και ακούει στο όνομα : ατομικισμός.
Οι
φερέλπιδες και υμνητές της ελληνικής σθεναρότητας υιοθετούν με αφέλεια τον
στίχο "η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει" για να δείξουν ότι η χώρα πάντα
κατάφερνε να ξεπεράσει με γενναιότητα κάθε βάσανο και αντιξοότητα. Οι Έλληνες,
λένε, παρά τις διαφορές τους ενώνονται κάθε φορά στις δύσκολες στιγμές. Ωστόσο
μέχρι αυτή τη στιγμή δεν υπήρξε ούτε ένα αξιόλογο σημάδι που να επαληθεύει μια
τέτοια εγγενή τους στάση αντιθέτως μάλιστα οξύνονται τα μίση και οι
αντιπαραθέσεις ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται απειλητικά η δύναμη της ακροδεξιάς που
δεν τρέφει μίσος μόνο για τους αλλοδαπούς αλλά και για πλήθος συμπατριωτών της (αριστερούς, ομοφυλόφιλους κ.α).